Categorie: De graancirkel

Eindelijk is het zover. We hebben ons eigen Overkroetenbroodje gebakken, en opgegeten, en we kunnen met een gerust hart zeggen dat het smaakt naar meer. Op de foto hierboven zie je Marjon op het moment dat ze haar broodje uit de over haalde.

De keuken vult zich met de zalige geur van vers gebakken brood. We wachten niet tot het afgekoeld is maar snijden het warm.

Dan een paar lekkere plakken kaas erop, die meten al smelten, en dan kunnen we voor het eerst genieten van ons eerste, eigen gebakken, Overkroetenbrood.

En als je geen trek hebt krijg je het vanzelf als je de eerste hap neemt.

En omdat de oven toch aan stond en omdat Marjon toch bezig was, bakt ze gelijk een lading Overkroeten koekjes.

Terugkijkend op een jaar experimenteren met graan kunnen we zeggen dat dit een zeer geslaagd experiment was dat we beslist voort gaan zetten. Deze maand gaan we een perceel inzaaien met wintertarwe van Tiengemeten. We hebben de smaak te pakken.

Het was een heerlijke zomer. Vol nieuwe avonturen en graan. We hebben het voor elkaar gekregen om graan te telen op de tuinen van Overkroeten. Hiermee ging een lang gekoesterde wens in vervulling.

Het graan groeide niet geheel volgens plan. Het ene veldje gaf al vrij vroeg rijp graan terwijl de andere veldjes nog stonden te groeien. Nu zijn we op het punt beland dat ook de laatste graanveldjes worden afgemaaid.

Het werken met oude boeren gereedschappen blijkt voor ons, behalve erg leuk om te doen, ook bijzonder effectief. Met de zicht en welhaak maai je met groot gemak zo’n veldje graan af. Voor zo’n tuintje, als het onze, is dat natuurlijk goed te doen, maar je moet er geen 10 hectare mee af hoeven maaien.

En dan komen we op het punt aan waarop we van ons eigen graan een broodje gaan bakken. Dat bleek niet zo eenvoudig als we dachten. In eerste instantie kregen we een prachtig broodje dat rook, en smaakte, als een veekoek. En het volgende experiment resulteerde in een smakelijke baksteen. Van Olga Kroes (Breda DuurSaam) hoorde ik dat we het graan eerst nog een tijdje moesten laten rusten vóórdat we het kunnen gaan verwerken. Met die wijsheid in ons achterhoofd laten we het graan twee maanden onaangeroerd in een grote jutte zak ‘afrijpen’. Zodra we een echt goed broodje hebben weten te bakken zal ik daar meteen over berichten op onze site.

Wie, bij het zien van bovenstaande foto’s, denkt te weten wat hier mis is gegaan wordt verzocht dit op deze site te melden. Zo kunnen we er samen wijzer van worden. Elke suggestie is welkom.

Het was weer een-groot-feest voor liefhebbers van boeren gedoe en oude zooi zoals ik. De hele dag heb ik kunnen praten over graan, graansoorten, graan zaaien, brood bakken in een buitenoven, grondbewerking, aardappels opkuilen, etc. etc. Een verslag volgt nog.

De muziek bij het filmpje komt van Desiree.

Tijdens de biodiversiteitsdag op het terrein van het MEC (Milieu Educatief Centrum) ontdekte ik een echte ouderwetse takkenoven. Dit exemplaar is uit leem en vuurvaste stenen opgetrokken en hier kun je dus brood in bakken.

Dit is een vrij fors exemplaar maar je kunt natuurlijk ook een maatje kleiner maken om op de tuin ons eigen ‘Overkroeten broodje’ te gaan bakken. We gaan binnenkort met de schepper van dit ding in gesprek om te kijken of wij ook zoiets kunnen realiseren. En komende Zaterdag gaan we op Tiengemeten bekijken hoe je met zo’n takkenoven brood moet bakken.

Het graan, dat we hebben overgehouden van onze dors,- en wanavonturen, werd vanmiddag op de tuin gemalen om er meel van te verkrijgen. Marjon gaat van dat meel een testbroodje bakken. Dat wordt een zuurdesem broodje. Het zuurdesem heeft ze al gemaakt. Dat moet nu nog een paar dagen rijpen eer we het kunnen gebruiken om er brood mee te bakken. We verwachten dat a.s. Dinsdag te kunnen gaan doen. Als de test slaagt kunnen we een brood op de tuin gaan bakken.

Malen doen we met een oude handmolen uit de oorlog. We hebben bewust gereedschap en machines vermeden die op elektriciteit of fossiele brandstof draaien. Alles gaat met de hand en het werkt.

We hebben nu tarwe gezaaid, dat geoogst, gedorst, gewannen en gemalen met de hand. Nu het bakken nog en dan is het project op haar eindbestemming beland. Dan hebben we een brood dat geheel uit onze eigen handen en uit de grond van de tuinen van Overkroeten is ontstaan en kunnen we terugkijken op een mooi avontuur met graan op de volkstuin.

We hebben een graanmolen. Maar daar is alles wel mee gezegd. Het ding stamt uit de 2e wereldoorlog en maalt inderdaad graan, maar je moet een aantal keren het graan er doorheen halen wil je meel overhouden van een kwaliteit die fijn genoeg is om er brood van te kunnen bakken.

Hierboven zie je het resultaat na zo’n drie keer malen van een handje graan. Het kan er mee door maar het mag nog fijner zijn. We zullen nu eerst thuis een broodje proberen te bakken om te zien of het kan. De volgende stap is het zoeken naar een geschikte buitenoven om op de tuin een brood te kunnen bakken.